Op 2 februari j.l. hield dhr. Rense Schuurmans een boeiende lezing over Dennenoord.
Voor hij het woord nam wenste voorzitter Scheeringa iedereen nog een gelukkig nieuwjaar. I.p.v. kniepertjes, rolletjes en boerenjongens werden de gasten dit jaar getrakteerd op koffie, een consumptie en hapjes. Het was tenslotte al februari.
Na wat huishoudelijke mededelingen begon dhr. Schuurmans met de lezing.
Het Dennenoordterrein in Zuidlaren is ooit in 1895 gebouwd als kliniek voor de Vereeniging tot Christelijke Verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders.
Het was onontgonnen gebied. Eerst werd de watertoren gebouwd voor de eigen watervoorziening. Men wilde een zelfvoorzienende gemeenschap stichten. Er kwam al snel een kerk en een begraafplaats. Eigen bakkerij, slagerij etc. en zo ontstond er een gesloten gemeenschap.
Vanaf 1925 werden er boerderijen gebouwd en bedreef men akkerbouw. Eigen producten werden verbouwd in de moestuinen en op de akkers.
Men richtte het terrein in als zijnde een landgoed. Met vijvers,lanen, paadjes, bruggetjes, bomen en bloemen. De verwarde geest kwam zo tot rust in een omgeving met veel natuur.
Behalve de patienten woonden ook de medewerkers op het terrein. In de loop van de twintigste eeuw werd Westlaren gebouwd om medewerkers van het terrein te huisvesten. Later ging men ook buiten Zuidlaren wonen, toen veel mensen een auto tot hun beschikking hadden.
Na 1985 komt er meer verbinding met de buitenwereld. Externe voedselvoorziening en initiatieven uit het dorp. De psychiatrische patienten vallen tegenwoordig onder de organisatie Lentis.
Na de pauze werden er 5 filmpjes vertoond van een bepaalde periode. Zo kreeg je een goed tijdsbeeld.
1895 – 1925: Rust zou goed zijn. Bed en badverpleging om tot rust te komen.
Sommigen zaten dagen in bad.
1925 – 1965: Arbeid is beter, dacht men nu. De patienten moesten worden geactiveerd en allemaal werken naar eigen kunnen. Mannen en vrouwen werden strikt gescheiden.
Jaren 50: Er kwamen medicijnen. Praten met psychologen.
1965 – 1995: De patienten mogen meepraten, praatgroepen, meer vrijheid.
Vanaf 1995: Zo lang mogelijk in je eigen omgeving blijven. Veel minder psychiatrische patienten. Ook andere woonvormen en initiatieven nu op het terrein.
Kortom; Het is met vroeger vergeleken “een wereld van verschil”.
Maar het blijft een prachtig terrein met prachtige gebouwen en rustgevende natuur. Dhr. Schuurmans hoopt dan ook, dat het voor altijd behouden blijft.
Niet zo gek. Hij is psychiatrisch verpleegkundige, historicus en auteur van verscheidene boeken over het terrein Dennenoord.
Dhr. Schuurmans werd bedankt met een attentie voor deze boeiende lezing.
Daarna werden onze voorzitter en secretaris nogmaals tot erelid benoemd. Nu met de echte oorkondes.
In de pauze kon men zich vast opgeven voor de excursie naar het Herinneringscentrum in Westerbork 22 april a.s. Dit kan nog tot 10 april bij de secretaris.