Dinsdagavond hield de Historische Vereniging Tinaarlo haar laatste bijeenkomst van dit seizoen in Café Centraal in Tynaarlo.

Na enkele mededelingen en een gedicht over de lente, die deze dag echt was begonnen, konden de aanwezigen genieten van een spannend verhaal over Justina Abelina de Coninck, die op raadselachtige wijze aan haar eind is gekomen.

Was het moord, zelfmoord of toch een ongeluk?

Justina Abelina was de dochter van Justus de Coninck, Heer van Peize en Mensinge en woonde in de havezathe Huys van Peyse. Ze trouwde onder haar stand, zeer tegen de zin van haar vader met een dominee, Antonius Clant en woonde met hem in de pastorie van Roderwolde. Ze had ook een broer Justus Zeino Abel, die nogal een ongemakkelijk heerschap was.

Justina Abelina leefde zeer waarschijnlijk in onmin met haar broer. Heeft hij opdracht gegeven tot moord? Dan konden zijn kinderen alles erven. Of was het haar man, die haar levenloos in de pastorietuin vond en het verhaal bedacht van 3 gemaskerde mannen, die hij zag wegrennen om zijn reputatie te redden?

Of was het toch zelfmoord? Justina Abelina had een moeilijk laatste jaar: de dood van haar dochtertje binnen het jaar en de verhuizing naar de pastorie van Nordhorn, waar haar man dominee werd, maar wat niet haar keus was. Misschien was ze depressief en is ze de vijver ingelopen.  En het zou ook nog een ongeluk geweest kunnen zijn. Ze is op 23 januari 1734 gevonden in de pastorietuin. Wellicht was daar een vijver en is ze door het ijs gezakt.

Het is tot nu toe een raadselachtige dood, waar dhr. Wim Ensing al jaren onderzoek naar doet. Hij heeft een boek “Het drama van Justina Abelina” geschreven en de inhoud van dit boek verwerkt in een historische talkshow.

Ook ons publiek kon hem niet verder helpen. De meningen waren verdeeld, maar de meeste stemmen waren toch voor de zelfmoordtheorie. Dhr Ensing gaat verder met zijn onderzoek en zoals hij zelf zegt:” De jacht is mooier dan de buit”.

Justina Abelina is te zien op een schilderij van Herman Collenius uit ca. 1710 , samen met haar broer en haar vroeg gestorven zus voor de havezathe Huys van Peyse.

De 5 spelers werden bedankt met een echte Drentse turf en lekkere paaseitjes en de enige vrouw in het gezelschap kreeg nog een bos bloemen, omdat ze jarig was.